தொடர்கதை ---> பாகம் 11 ---> சிக்ன(க)ல்

   


                                            




( பாகம் 10  படிக்கவில்லையா?  இந்த link உபயோகப்படுத்துங்க 
தொடர்கதை ---> பாகம் 10 ---> சிக்ன(க)ல் படிச்சிட்டு, இங்க வாங்க


இருளில் கரைந்து கொண்டிருந்தது இருவரின் வாழ்க்கையும்...


இரண்டு ஆண்டுகள் முழுவதாய் ஓடி இருந்தது...


ஆயினும்., பேசாமலும்., பார்க்காமலும்., காதல் ஊற்றாக ஊறிக் கொண்டே இருந்தது இருவருக்குள்ளும்...


சுவாதி தான் சொன்னது போலவே பெண் பார்க்க வந்தவர்களிடம் எல்லாம் தன் காதல் கதையை ஒப்பித்து இருந்தாள்!!!


பெண் பார்க்கும் படலத்தின் முற்றுகை ஓய்ந்து இருந்தது அந்த இரண்டு ஆண்டுகளில்...


ஒரு நாள்...


" அப்பா... என்னால கிருஷ்ணாவ மறக்க முடியலப்பா.. please எங்கள சேத்து வைங்கப்பா..."


மெலிந்து வாடிய மலராய் மாறிப் போய் இருந்தாள் சுவாதி...


" முடியாது.... என்னால முடியாது... நம்ம சொந்தத்துல யாரும் இத ஒத்துக்க மாட்டாங்க... என் மானம் ஏற்கனவே பாதி போயிருச்சு., மீதியையும் வாங்காத.,
நீ கல்யாணமே பண்ணாமப் போனாலும் பரவா இல்ல.., நீ கிருஷ்ணாவ கல்யாணம் பண்ணக் கூடாது..." எறும்பு ஊறி ஊறி எறும்பு தான் தேய்ந்தது., கல்லாகவே இருந்தது குமாரசாமியின் மனம் கரையாமல்...!!!!


சுவாதி சுருண்டு போனாள்.,


முப்பது  வருடங்களுக்குப் பின்.,


" ஏ சுவாதி.. நீ இவ்ளோ வருஷம் ஆகியும்., மொத மொதல்ல.. என்கிட்டே எப்டி பாசமா பேச ஆரம்பிச்சியோ அதே மாதிரி பாசமா இருக்கியே.. நான் குடுத்து வச்சவன்ல..??! " , அழுந்த முத்தமிட்டான் சுவாதியின் நெற்றியில் அறுபது வயதைத் தொட்டிருந்த கிருஷ்ணா..... !!!!


" நீயும் அப்டியே தான் இருக்க கிருஷ்ணா ., பாசமும் குறும்பும் மாறாம.." மடியில் சாய்த்துக் கொண்டாள் கிருஷ்ணாவை சுவாதி...!!!!


ஆனந்தமாய் இணைந்து இருந்தார்கள் இருவரும்..


" கிருஷ்ணா ., நம்ம பக்கத்து வீட்டு அம்முவுக்கு சாக்லேட் வேணும்னு கேட்டா.., எனக்கும் கொஞ்சம் கடைக்கு போகணும்... போயிட்டு வருவோமா சாயங்காலம்? " , தள்ளாத வயதிலும்., இளமைக் காதலோடு இருந்தார்கள் கிருஷ்ணாவும் சுவாதியும்...!!!


" சரி.., போயிட்டு வருவோம்.. வேண்டாம்னு சொன்னா விடவா போற..." , கிருஷ்ணா செல்லமாக சலித்துக் கொண்டான்...!!!


மாலையில் கடையில் :


இருவரும் சாக்லேட் வாங்கிக் கொண்டு இருந்தார்கள்.., அப்போது பின்னே இருந்து ஒரு முதியவள் "சுவாதி...!!?! " , சுவாதியைக் கூப்பிட., திரும்பினாள் சுவாதி...


" நீங்க... எங்கயோ பாத்தா மாதிரி இருக்கே...!!!! ஆனா சரியா தெரில.. " , யோசிக்க முயன்றாள் சுவாதி..


" ஏ... நான் தான்டி உன் friend  கவிதா ??., college - ல ஒண்ணா படிச்சோமே.. ., நீ கிருஷ்ணாவ ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டனு கேள்விப்பட்டேன்டி.. ஆனா பாக்க தான் வர முடியல.. நேத்து தான் foreign-ல
இருந்து வந்தேன் என் பையன் , பையன் பிள்ளைங்களோட..." பேசிக்கொண்டே போன கவிதாவின் பேச்சைக் கேட்டு , கண்கள் கலங்கிப்போனாள் சுவாதி..!!!


" என்ன சுவாதி என்னாச்சு ? ஏன் ஒரு மாதிரி கண் கலங்குற??? " , கவிதா கேட்க...


சுவாதி மௌனமாய் ஏக்கத்துடன் கிருஷ்ணாவின் முகம் பார்க்க...


" ஒண்ணும்ல கவிதா உன்ன ரொம்ப நாள் அப்புறம் பாக்கிறதால சந்தோஷத்துல கலங்கி நிக்கிறா., எங்களுக்கு late ஆய்டுச்சு., கண்டிப்பா நாளைக்கு  வீட்டுக்கு வரணும் ., வரும்போது மறக்காம உன் பேரப் பிள்ளைகள 
கூட்டிட்டு வா கவிதா..." கிருஷ்ணாவும் சற்று வருத்தம் கலந்த குரலில் பேசினான்.. , வேகமாக விடை பெற்று வீடு சென்றனர் இருவரும் ...


வீட்டில்....


" கிருஷ்ணா... நமக்கும் கொழந்த இருந்துருந்தா.. இப்போ பேரன் பேத்தி இருந்துருப்பாங்க இல்ல? " ஏக்கத்தோடு கிருஷ்ணா மடியில் சாய்ந்திருந்த சுவாதி கேட்க...


" ஆமா இருந்திருப்பாங்க... " ., உடைந்து அழத் தொடங்கினான் கிருஷ்ணா...!!!!


பதறிப்  போன சுவாதி ., " ஏன் இப்டி அழுகுற கிருஷ்ணா... நீயே உடைஞ்சு போனா... எனக்கு யாரு ஆறுதல் சொல்லுவா... கொழந்த இல்லனா என்ன கிருஷ்ணா... நமக்கு என்ன கொறச்சல்.., நீ என்னையும்.. நான் உன்னையும் பாசமா பாத்துக்றோமே..." கிருஷ்ணாவின் கண்ணீர் துடைத்து அவளும் அழத் தொடங்கினாள் சுவாதி...


அவள் கண்ணீரை அவன் துடைக்க., அவன் கண்ணீரை அவள் துடைக்க., ஒருவரை ஒருவர் தட்டிக் கொடுத்தவாறு உறங்கிப் போனார்கள் அந்த இரவு...


                                                               ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥


எப்படிச் சேர்ந்தார்கள்???


குழந்தை இல்லாமல் போனது ஏன்....???


அடுத்த பாகத்தில் தொடரும்...!!!